16 Σεπ. 2020 - Οπτικογραφημένη ομιλία του Υπ.Εξ. Χριστοδουλίδη στο συνέδριο ECONOMIST στην Αθήνα

Card image cap


Οπτικογραφημένη ομιλία του Υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Χριστοδουλίδη στο συνέδριο του ECONOMIST στην Αθήνα

 

Να ευχαριστήσω για την πρόσκληση να συμμετάσχω και φέτος στο σημαντικό αυτό Συνέδριο, με εκλεκτούς φίλους όπως τον Νίκο και τον Sameh.

Η παρουσία στην Κύπρο του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, δεν μου επέτρεψε, ως είχα προγραμματισμένο, τη φυσική μου παρουσία στο Συνέδριο.

Στην περσινή μου παρέμβαση στο Συνέδριο, είχα αναφερθεί στις συνεργασίες που αναπτύσσονται στην περιοχή, πάντα στη βάση μιας θετικής προσέγγισης, και αναφέρθηκα μάλιστα στο Όραμά μας για την περιοχή, για την γειτονιά μας: Όταν οι πολιτικές συνθήκες το επιτρέψουν, όλα τα Κράτη της περιοχής να συνεργαστούν, ιδρύοντας ένα Περιφερειακό Οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς εξαιρέσεις, στη βάση μιας θετικής προσέγγισης, με ελάχιστες προϋποθέσεις τον απόλυτο σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, τη δέσμευση για σχέσεις καλής γειτονίας, σεβασμό της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας.

Οι εξελίξεις από την περσινή μου παρέμβαση στο Συνέδριο, αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο την ανάγκη για τη σύσταση ενός τέτοιου Οργανισμού, ενώ θεωρώ ως πολύ θετικό το γεγονός, που ενισχύει τον εν λόγω μακροπρόθεσμο στόχο, ότι αριθμός εξελίξεων του τελευταίου έτους, λειτουργούν βοηθητικά προς την κατεύθυνση σύστασης ενός τέτοιου Περιφερειακού Οργανισμού Ασφάλειας και Συνεργασίας. Η ανάγκη για μια τέτοια εξέλιξη, θεωρώ, ενισχύεται και από τα δεδομένα που διαμορφώνονται σε διεθνές επίπεδο με αφορμή την Πανδημία, όπου αναμφίβολα η διαχείρισή της από πολλά κράτη, δείχνει μια  τάση αμφισβήτησης προσεγγίσεων του Διεθνούς Συστήματος, όπως είχαν αναπτυχθεί μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σε συνδυασμό με την ανάδειξη ακόμη περισσότερο της σημασίας και του ρόλου του regionalism, της περιφερειακής συνεργασίας.

Ενδεικτικά και τηλεγραφικά να αναφέρω αριθμό εξελίξεων του τελευταίου έτους, που όπως προανέφερα, θεωρώ ότι λειτουργούν ενισχυτικά και δείχνουν το δρόμο προς τη θεσμοθέτηση μιας Περιφερειακής Συνεργασίας.

  1. Η υπογραφή τις αμέσως επόμενες μέρες (22 Σεπτεμβρίου) του Καταστατικού που θα ιδρύει το Ενεργειακό Φόρουμ στο Κάιρο που συμμετέχουν η Αίγυπτος, η Κύπρος, η Ελλάδα, το Ισραήλ, η Παλαιστίνη, η Ιορδανία και η Ιταλία.
  2. Η συνέχιση, ενίσχυση και επέκταση των Τριμερών Συνεργασιών στην περιοχή που σε ad hoc και θεματική βάση διευρύνονται. Υπενθυμίζω τη συνάντηση στο Κάιρο των ΥΠΕΞ Αιγύπτου, Κύπρου, Ελλάδας, Γαλλίας και Ιταλίας και την πολυμερή συνάντηση, μέσω τηλεδιάσκεψης εν μέσω πανδημίας, με τη συμμετοχή Κύπρου, Ελλάδας, Αιγύπτου, Γαλλίας και ΗΑΕ.
  3. Η απόφαση που λήφθηκε για τη σύσταση Μόνιμης Γραμματείας των Τριμερών Συνεργασιών στη Λευκωσία.
  4. Η υπογραφή της Διακρατικής Συμφωνίας για τον EastMed στην Αθήνα ανάμεσα στην Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ.
  5. Την πρόσφατη συμφωνία της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις ΗΠΑ για σύσταση στην Κύπρο Περιφερειακού Κέντρου Εκπαίδευσης για την ασφάλεια εδάφους, ανοιχτής θαλάσσης και λιμένων.
  6. Η ομαλοποίηση των σχέσεων του Ισραήλ με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν.

Τα όσα προανέφερα είναι ενδεικτικά, ενώ θεωρώ θα υπάρξουν και άλλες εξελίξεις, διμερούς ή πολυμερούς φύσεως το αμέσως επόμενο διάστημα, όπως επίσης (και αυτό έχει τη δική του ιδιαίτερη σημασία) βλέπουμε ενίσχυση των σχετικών περιφερειακών συνεργασιών τόσο από τον ιδιωτικό τομέα, Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και άλλους μη Κυβερνητικούς δρώντες, που χρησιμοποιούν ως υποδομή, ως βάση, ως κινητήρια δύναμη τις κρατικές συνεργασίες που αναπτύσσονται.

Καταληκτικά, λοιπόν, θεωρώ ότι μια τέτοια εξέλιξη όχι μόνο θα καλύψει ένα κενό στην περιοχή (η γειτονιά μας είναι ίσως η μόνη περιοχή στον κόσμο στην οποία δεν υπάρχει ένας τέτοιος Οργανισμό) αλλά δύναται να λειτουργήσει υποβοηθητικά στην αντιμετώπιση προβλημάτων και προκλήσεων που απειλούν και επηρεάζουν αρνητικά όλους μας, ενώ θα ενισχύσει και τις προοπτικές αξιοποίησης των ευκαιριών που υπάρχουν στην περιοχή μας. Και επαναλαμβάνω, δεν αποκλείουμε κανένα κράτος, θέλουμε να εργαστούμε στη βάση μιας θετικής και μόνο ατζέντας, υπό την προϋπόθεση ότι γίνονται αποδεκτές βασικές αρχές του διεθνούς δικαίου.

Σας ευχαριστώ πολύ.